Moments in life

 

Eg syg på så mangt eit syrleg ord,

legg storslegne inntrykk på minnet.

Vil skrive, vil dele, dekkje bognande bord,

men alt ligg her innstengt i sinnet.

 

Eg vil rope det høgt, vil at alle skal sjå,

kjenne livet slik det kjennest som best.

Vil syne ei verd som er lett å forstå,

ei verd som ber meg inn som sin gjest.

 

 

Så ligg det her berre, og sprengjer i bringa,

kan `kje forklarast med ord.

Augneblinkar kappast om pallplass å tinga,

-gjev `kje rom for meire på jord.

 

 

Slik dykkar eg ned i kvart einaste syn,

held pusten og tør ikkje anda.

Det smell i mot augo som blendande lyn,

eg grip, men når inkje med handa.

 

Så gjev meg horisonten som glir inn i æva,

gjev meg all verda av tid.

For dette, kun dette, kan hugen min svæva,

og orda kan formast med flid.

 

 

Fyrst når alt er fordøygd og i hugen funne fred,

fyrst då kan eg beda deg inn.

Så når ljoset er brunne og dagen glir ned,

kan min augneblink også bli din.

 

 

 

Bloggar: Merete Poete