Bua

Det låg ei bu der i snaue fjellet,

-ho baud og lokka meg oppi hellet.

Ei dør så låg, eit par blanke ruter,

-var alt ein trong der frå kjel til puter.

Glasa omkransa av florlett ty

-utom nova beita sau og ky.

Liten vedomn gav ein lunk i kroppen,

-attåt brød med raudost og litt varmt i koppen.

Duk på bordet, ljos og hyttebok,

-signert av mang ein sliten fjellkrok.

Brisk ved veggen baud på kvild for fjellkar,

etter mange timar langsmed kjørr og bekkefar.

Eit lite under er det å finne slik,

-som gjer sjølv fattig fant andektig rik.

Så takk for stunda her, du vesle bu,

-eg kjem nok att snart, vil eg tru!

Rik bloggar : Merete