Ingen er så trygg i fare...

I dag var det reint så leggjepelsen strauk seg lint over åreknutane då ein kom ut i den milde etterjulslufta. Sidan langt attende i fjoråret har den strie busta stått i stram "giv akt", stikkande stivt ut gjennom lag på lag av ymse makko- og ullkledning i grim protest mot ein umenneskeleg, blåvakker frostbolk. 19 minus blir reine "tøyr`n" samanlikna med det fasttela glansbiletet vi har beundra gjennom attisa glasruter dei siste vekene. Så lyt ein vel likevel grave seg inn på bortstuva, samanklistra skiutsyr på låven og plukke høyrusket av den fjorgamle smorninga, før ein også denne vinteren kan lugge seg i veg bortetter kvitkledde vidder.

Takka vera den strie sprengkulden har vi med godt samvet kunna tulle oss ned i tjukke pledd med ei god bok i dei valne fingrane. Framom peisvarmen har eg dei siste kveldane levd meg inn i eit liv så uendeleg opprivande, så godt skrive og så engasjerande at både oppvask og golvsoping har fått fri frå småsure sukk frå ein halvsur husmormunn. Heidi Hjorteland har skrive boka "Utstøytt" med slik varme og beisk humor at det riv langt inn i sjela. Når ho attpåtil krydrar denne livsskildringa med så knakandest god nynorsk og friske ord og vendingar ein aldri har opplevd før, kan ein ikkje anna enn å falle for Borghild. Den vesle jenta veks opp på ein fjellgard med foreldre som jobbar livskiten av seg for å få kvardagen til å gå opp, og Borghild ser med barnleg forventing fram til den dagen ho skal begynne på skule nede i bygda. Møtet med bygdedyret og dei sosiale konstellasjonane blir alt anna enn Borghild har drøymt om, og svake sjeler bør fylle lomma med snytpapir før dei gjev seg inn i denne kjenslevàre skildringa om oppveksten til Borghild. Eg gler meg i alle fall til fredagskvelden fyller stova heime med Ivar Dyrhaug, slik at eg sjølv kan dukke usynleg ned i siste del av denne sterke forteljinga. Ein varm takk til Heidi Hjorteland for denne vekkjaren!

Då vi damene hadde gøymt bort julbøkene frå bord og glaskarmar, lurte vi stygt på kva vi skulle stille ut i det gryande, nye året. Ein ting var vi einstemte om: INGEN slanke- og treningsbøker skulle stillast sirleg ut rundt oss no! Det vart ikkje sagt noko om kvifor... Det var såleis litt tilfeldig at bøker om barn og oppvekst pyntar det eine utstillingsbordet vårt, men det var i alle fall bøker som fall i smak hos lånarane! Allereie første dagen lånte vi ut fleire bøker om emnet, og denne veka har vi komplettert med meir aktuell familielektyre. Ved skranken byr vi fram ymse årstidsaktuelle bøker om ski, skiutstyr, turtips og skilegender. Kanskje helga vil by på både gode leseopplevingar og ein fin skitur som vil tine opp stivna ledd etter frosten? I så fall: God tur frå oss 3!

Kjenslevàr bloggar: Merete