Tysdagssukk

Når nettet er nede og køen er lang,
det ruskar så ilt bak i panna.
Det hjelp ikkje ein gong dra det med tang,
når fiber`n vil heilt noko anna.

Blodtrykket putrar og boblar på kar
og køen den aukar og veks,
førkja bak skranken blir skjelven og rar
-og sjefen er "eitrande kveks"...

Det er ikkje sunt med dagar som dette,
då ingenting flyt som det skal;
hormonar som jamnleg òg treng ein lette
tårnar seg opp -og til fall.

Vi dreg oss til pause, sveitte og øre,
ringjer febrilsk til ein Mann:
"Kom no og hjelp desse einsame, skjøre!"
-vi lokkar og ber det vi kan.

Men lista er lang over dei som treng Mannen;
"I morgon, men ikkje i dag!"
Vi lest ikkje merke den ulmande brannen,
freistar ei syne vårt nag.

Det toppar seg snart for sjefen på huset
-så byr eg fram varsamt mi hand.
Då slår ho i bordet med mummikruset,
kvinna på tolmodets rand:

"Eg orkar `kje dette med teknologien;
eg VIL at ting skal fungere!
Nei, gje meg heller papirtrilogien,
med bøker eg KAN jo briljere!"

Eg nikkar og seier meg einig med dama
-det skulle jo vore som før...
Men vedgår i stille -det er løyleg med drama,
festleg med gneistrande glør.

Så, kjære lånar, når vi pratar oss bort
-kanskje det trengst, det, nett då;
når fiber`n er halvlei vi får jo `kje gjort
det som vi aller helst må...

Tolmodig bloggar: Merete