Pirr meg...

Ja, i dag har eg pirra nokon -att... Vi kan ikkje gå unna det : vi enkle sjeler rett og slett elskar å la oss pirre frå tid til annan. Om det er vågale utfordringar hengjande i strikk over fossande gjel, romantiske blikk og forførande flørt frå den utkåra i livet, eller sitrande spenning med tanngarden full av halvetne neglar og føtene godt trekt oppunder skrotten framfor trillaren på skjermen. Det flagrar i mellomgolvet og sitrar i blodbanene, livet blir intenst, og vi får lyst på meir, meir...



Eg hadde i dag gleda av å ha den heile og fulle merksemda til ein gjeng supre 8.klassingar -i eit klasserom så stille at høgtlesaren innimellom skildringane og sitata høyrde sin eigen, særs urytmiske puls donke struttande ut gjennom halsgropa. Tida var komen for å formidle nattvake opplevingar med vampyrar, krigarar og ungdommelege feiltrinn, omhyggjeleg utplukka av foreininga !les og den årlege txt-akjsonen. Ekstremt artig å formidle bøker ein sjølv har hatt så stor glede av å lese, og uhyre tilfredsstillande når ein gjeng ungdommar kappspring til biblioteket over rimfrosen, fiskeskinnglatt seinhaustasfalt i kamp om å koma først på ventelista etter presentasjonen. Audmjuk overfor jobben, lykkeleg over ein gjevande dag og takknemleg for alle myrke nattetimar skal eg i kveld sirleg notere ned dei første linjene i den finaste boka av dei alle, som min utkåra så overraskande gav meg under kjøkkenvifta framfor steikeosen på fridagen min går :
The Book of Good Thoughts. Eit lite kunstverk av ei bok, innbunde for hand i skinn, med papir som ser ut som det er 100 år gammalt -og det beste av alt : kun blanke sider, ventande på mine personlege tankar og notatar. Han kjenner meg godt, den mannen :-)

Og medan sola strevar med å sleppe til, og skodda ligg tjukk i dalen til seine morgontimar, kan eg sjølv prise meg lykkeleg for at min eine fridag denne veka baud på inntrykk som gjer sjela svært så lett å rekreere. Hasutrydding av kjellaren fekk vente og golvvasken fekk gro ein ekstra dag, medan husmora lurte med seg fotoapparatet og humpa i veg over skodda -opp i eventyrland. (Må innrømme at eg vinka -om enn veldig forsiktig- då eit blankt fly skar himmelen tvert over, sjef ...) Ha ei fortreffeleg helg!

Rekreert bloggar: Merete